• Spring naar de hoofdnavigatie
  • Door naar de hoofd inhoud

Polranny Pirates

Vrijplaats voor creatieve individuen aan de Westkust van Ierland

  • Over Polranny Pirates
  • Piratennest
    • Polranny Huis
    • Claggan Cottage
    • Folly Polranny
  • Historie
  • Blog
  • Dieren
  • Tuin
  • Omgeving Polranny
  • FAQ, Voorwaarden Verblijf, Privacy
  • Prijzen, Reserveren
Home » Polranny Sonnetten gecomponeerd door Joost Bruins

Polranny Sonnetten gecomponeerd door Joost Bruins

juli 13, 2018 door Bert

Polranny — sonnetten

door Joost Bruins

 

In Ierland heb ik voor het eerst sinds lange tijd weer gedichten geschreven. Het Polranny huis was daarvoor een geweldige plek, hoop dat ik er nog eens terug zal komen.

Keem

 

De dolfijnen in de kleine baai van Keem

Verschijnen uit het niets, ze komen op en gaan weer onder

Ze zwemmen grillig en alleen een klimmer ziet

De vinnen in de richting van hun verre doel bewegen.

 

Zo is het ook met de herinnering aan haar

Op plekken hoog en weids zoals de kliffen daar

Verschijnen als die vinnen soms de ogenblikken

Waarop ze lachte, open was, de toekomst voor zich zag.

 

Maar in de uitgestrekte netten van de vissers

Raken verward behalve vissen ook dolfijnen

Zij sterven onder water dan een nodeloze dood.

 

Ik heb haar niet kunnen vertellen hoeveel ik van haar hield

De netten van het lot verstrikten haar en hebben

Haar doen zinken naar de bodem van de tijd.

 

Slievemore

 

Het dorp verbrokkelt op de helling

Een touringcar houdt stil, stroomt leeg

Gejoel, geschreeuw, de resten van de huizen

Worden in bezit genomen zonder gêne, enthousiast.

 

Alles wat omhoog getild wordt valt tenslotte

Naar beneden, huizen worden stenen, rollen weg

Zodra de adem van het leven de keien heeft verlaten

Houdt niets ze nog bijeen en krijgt de wind vrij spel.

 

De mensen die hier sliepen keerden niet meer terug

Als geesten gingen ze aan boord, begonnen zo

Hun hachelijke reis, als nageslacht.

 

Ontelbaar en verspreid, ontwaken zij

Met veel lawaai en grappen over slapeloosheid

En blazen adem in het dorp, als alles maar voor even.

 

Polranny

 

Op dagen kil en mistig zoals deze

Ligt het schiereiland er onherbergzaam bij

Pas in het grote huis kom ik tot leven

Waarlijk oase in een onbestemde woestenij.

 

In deze tuin, omringd door hoge bomen

Raak ik bevriend met merels en het suizen van de weg

Beschut door dikke muren en gebatikte gordijnen

Praat ik met haar, en hen, en daarna met mijzelf.

 

Het huis hoort alles, heeft voor mij bewaard

Als brokken turf die warmte geven tijdens koude dagen

De dingen die we delen, en dat wat ons verbindt.

 

Het zwiepen van de toppen van de bomen

Verraadt de wind van zee, ik draai mij nog eens om

Vol van wat was en is en nog zal komen.

 

Joost Bruins (Oss, 1967). Polranny -Sonnetten zijn drie nieuwe composities van de dichter Joost Bruins (1967). Zij kwamen tot stand tijdens zijn verblijf in Polranny. In 1996 won Joost Bruins de Dunya Poëzie Prijs met: Ik wil geen ode brengen, nooit.

 

Of keer hier terug naar de homepage van Polranny Pirates

Categorie: Polranny Tags: Joost Bruins, schrijvers in Polranny

© 2023 · Polranny Pirates · door Duhen Multimedia Amsterdam